υπερηχοτομογραφία

η, Ν

ιατρ. νέα διαγνωστική μέθοδος απεικόνισης τών ιστών τού σώματος, στην οποία, αντί ιοντίζουσας ακτινοβολίας, χρησιμοποιούνται υπέρηχοι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < υπέρηχος + τομογραφία].